Wie de politie in gaat met een missie ... komt daar vaak slechter uit! Wanneer je een analyse maakt van mensen die in de politiek zijn gegaan of zich voor maatschappelijk belangrijke en/of controversiële zaken inzetten, zie je dat deze personen vaak een hoge prijs betalen. Idealen zijn duur.
Kijk naar Pim Fortuyn, die zijn'opdracht' en 'missie' met de dood moest bekopen. Net als zijn idool John F. Kennedy. Kijk naar Jezus, Mahatma Gandhi, Martin Luther King en vele anderen die door een politieke roeping voortijdig aan hun einde kwamen. Kijk naar Theo van Gogh, die meedogenloos werd afgeslacht, kijk naar Ayaan Hirsi Ali die haar strijd voor emancipatie van moslimvrouwen moet bekopen met verbanning uit Nederland of naar Geert Wilders die elk moment met lijfwachten rondloopt en elke nacht ergens anders slaapt.
De conclusie is dat de meeste mensen die de politiek ingaan en een missie hebben daar niet gelukkig van worden of op zijn minst flink geblesseerd of gekwetst raken.
Beroepspolitci
Uitzonderingen zijn natuurlijk de beroepspolitici, carrièrebureaucraten, farizeeërs en hoge ambtenaren die deel uitmaken van een systeem. Hun rol bestaat eruit de beerput van schandelen, corruptie, machtspolitiek en uitbuiting van 'de gewone man' te verdoezelen. Zij worden rijkelijk beloond voor hun loyaliteit met een prima salaris, wachtgeldregeling en een goede functie als burgemeester of voorzitter van een commissie. En bij veel succes wachten diverse commissariaten bij multinationals.
Hoe verrot en corrupt wil je zijn? Kan zo iemand zichzelf nog recht in de spiegel aankijken?
Wat dat betreft kun je beter geen missie hebben, laat staan de politiek in willen gaan.
PimFortuyn.com
27 mei 2006
