De rechter in de VS heeft gesproken. Microsoft moet worden opgesplitst in twee bedrijven, te weten: een bedrijf voor besturingssystemen (thans Windows) en een bedrijf voor toepassingen (bijvoorbeeld Office, Explorer en Websites).

De rechter komt tot deze conclusie op basis van het cowboygedrag van het grootste software bedrijf ter wereld. Hij acht bewezen dat Microsoft zich schuldig heeft gemaakt aan intimidatie en tal van andere praktijken om de concurrentie uit te schakelen, goedschiks dan wel kwaadschiks. De bewoordingen waarin het vonnis is gesteld zijn buitengewoon scherp. De rechter schildert het bedrijf af als een onbetrouwbaar bedrijf dat bovendien weigert in te zien en te erkennen dat het de wet stelselmatig heeft overtreden. Zo die zit.

Wie nu van de leiding van Microsoft verwacht dat het een mea culpa uitspreekt en zich schikt naar het vonnis komt bedrogen uit. De nieuwe topman, Steve Ballmer, laat zich buitengewoon laatdunkend uit over dit gerechtelijke vonnis, kondigt hoger beroep aan en beweert bij hoog en bij laag dat het bedrijf niets valt te verwijten.

Integendeel, de concurrentie zou moordend zijn en het bedrijf heeft zijn dominante positie slechts te danken aan de fantastische producten die het produceert. Nog steeds denkt het bedrijf dat de aanval de beste verdediging is en in dat opzicht heeft het bedrijf niets geleerd van de harde aanpak door de Amerikaanse autoriteiten.

Het bewijsmateriaal voor deze harde aanpak is intussen overweldigend en wat belangrijker is, iedere gebruiker van de producten van Microsoft kan vaststellen dat er aan die producten het nodige mankeert, zoals ook iedere gebruiker kan vaststellen dat hij met handen en voeten aan Microsoft is gebonden. Er zijn gewoon weinig tot geen alternatieven.

De opdracht van de rechter om het bedrijf te splitsen in een bedrijf voor besturingssystemen en een voor toepassingen is buitengewoon verstandig. Dit maakt de weg vrij voor nieuwe toetreders op beide markten en dwingt Microsoft zowel zijn besturingssystemen als zijn toepassingen zodanig te ontwerpen dat ook producten van concurrenten te gebruiken zijn.

De gebruiker heeft hier alleen maar baat bij. Hij kan niet alleen kiezen, maar de concurrentie op beide markten zal er ook toe leiden dat meer met zijn wensen rekening zal worden gehouden. Kortom er zullen meer producten op de markt komen, meer modificaties, waardoor de gebruiker de voor hem beste oplossing kan kiezen.

Dit op zijn beurt geeft de markt en de techneuten een nieuwe impuls. Er komen niet alleen meer producten en meer variëteiten, maar er wordt ook meer uitgevonden en ontwikkeld en dat is alleen maar goed. Niet alleen voor de gebruiker van al dit moois maar ook voor de branche als geheel. De dominante vaak monopolistische positie van Microsoft heeft nieuwe ontwikkelingen al te lang in de weg gestaan. Nu de kussens stevig zijn opgeschud kan een nieuwe ronde van productontwikkeling in een hoog tempo beginnen.

Onbegrijpelijk is het intussen dat Ballmer het hier op heeft laten aankomen. Veel van de energie van tenminste de leiding van het bedrijf is verspild aan dit achterhoedegevecht. Energie die niet werd besteed aan nieuwe producten. De schade is inmiddels aanzienlijk. De reputatie van het bedrijf is flink te kijk gezet en het hoeft nu niet meer te proberen ook maar de schijn op zich te laden van het uitoefenen van ongeoorloofde druk op afnemers en concurrenten.
Slimmer ware het geweest de zaak te schikken en zijn verlies te nemen of op zijn Hollands: als je geknipt en geschoren wordt moet je stilzitten!

Het breken van het monopolie van Microsoft zal uiteindelijk niet komen van de rechter, maar van de markt. En wie weet zit er ergens al een nieuwe Bill Gates in een garage te sleutelen om Microsoft net zo'n dreun te bezorgen als indertijd Microsoft gaf aan IBM. Gewoon door een concept met bijbehorende technologie te ontwikkelen dat veel beter werkt en geheel en al om de technologie van Microsoft heen surft. Dan komen de klanten vanzelf en heeft Microsoft voor enige tijd het nakijken.
Ik kan het moment nauwelijks afwachten!

Pim Fortuyn