Iets te perfect voor een activist

Valt het niemand op dat de manier waarop de moord is begaan zo vreselijk standaard is in de paramilitaire beweging? Drie kogels in het hoofd twee in de borst is een standaard aanvalsmethode van paramilitie om iemand uit te schakelen. Kan een milieu-activist dit zonder de training van militairen? 100% raak? Met een pistool? En dat ook nog in een tempo alsof er een zevenklapper afgaat? Laten we de beweringen van de politie kritisch volgen. Natuurlijk kan het een gek geweest zijn. En toevallig een gek die een niet-politiek motief had (dierenleed, dus geen gevolg van de hetze tegen Pim). En blank was (geen allochtoon, dus geen gevolg van vermeend racisme van Pim en geen aanleiding tot onlusten).

 

En verder een gewoon, onopvallend leven leidde, waarin wat vage vroegere connecties met een radicale milieubeweging zaten (die mogelijk tot motief konden worden opgeblazen). Deze gek zeilt dus wonderbaarlijk genoeg om alle mogelijk politiek gevoelige klippen heen. En het ging mogelijk zelfs niet om Pim. Hij zou wrok hebben gekoesterd tegen iemand anders op de lijst van LPF.

 

Tja... Onze gek bleek perfect te kunnen schieten, op alle "juiste" plaatsen van het lichaam. In een noodtempo. Van korte afstand, oog in oog met het slachtoffer. Met een pistool dat hij in een plastic zakje bij zich droeg. Zonder schreeuw of kreet, zonder pamflet, zonder woorden, met dodelijke precisie. Direct gevolgd door een vlucht. Niet kijken, niet beduusd zijn, wegwezen. Het klinkt te perfect, te gemaakt. Het klinkt doodeng. De politie wil niks kwijt over het onderzoek, zelfs geen leeftijd of plaats van arrestatie (de al bekende plaats van arrestatie -Texaco- werd aanvankelijk zelfs ontkend). We mogen wel direct weten dat het een blanke man is. En dat hij Nederlands is. Om te sussen? Wellicht. Maar al na een paar uur zegt men redelijk zeker te weten dat de dader alleen handelde. Zonder dat zijn vrouw is verhoord, zonder dat collega's zijn verhoord, zonder dat de in het huis aangetroffen computer en alle materiaal in die tijd van A tot Z kan zijn geanalyseerd. Noch de computer op zijn werkplek. Noch alle dossiers daar. Dus hoe durft men dat te concluderen? Om de kalmte te bewaren? Wellicht.

 

Als we nog wat verder denken, in het kader van "de realiteit is absurder dan het wildste scenario", dan weten we dat de Amerikaanse ambassadeur onlangs bij Pim was om hem eens wat nader te leren kennen. Pim was daar erg opgetogen over. Maar wat nou als deze Amerikaanse meneer vond dat Pim weleens gevaarlijk kon zijn voor de stabiliteit in dit NAVO land? Daar pleiten natuurlijk tal van zaken tegen (waarom leven Haider en Le Pen nog wel, waarom kon de dader makkelijk worden gepakt etc.) maar er pleiten ook dingen voor. Zoals de bovenstaande feiten, maar vooral ook het feit dat de dader een verder volstrekt onopvallend leven leidde maar ooit wel enigszins in aanraking is geweest met radicale groepen.

 

Wat als deze man een 'sleeper' was? Waarom had hij het met niemand ooit over politiek? Hij voldoet perfect aan het profiel van een killer: onopvallend, relatief gelukkig, met lichte neiging tot radicalisme en bovengemiddeld intelligent. Daders van 11-9 hadden exact dat profiel. Dichter bij huis is de BVD ook een engere organisatie dan we zelf vaak denken. De gevestigde orde was bijzonder nerveus over Pim, en voor vele belanghebbenden was zijn aantreden wellicht niet positief geweest.

 

Opereert de AIVD (BVD) altijd onder direct bevel of met medeweten van het kabinet?
De Volkskrant kopte die ochtend dat LPF de grootste zou worden en Pim premier. Pim's locatie was perfect bekend dankzij de live radioshow. De man was op dreef. Denk er over na! Uit misdaadonderzoek blijkt overigens dat emotionele mensen die wanhoopsdaden plegen vaak zelfmoord plegen na de daad (Erfurt) of totaal doorslaan. Deze meneer bleef echter volstrekt koel, liet niets los en vroeg direct om bijstand. Vreemd. Uit verder onderzoek blijkt dat schietende amateurs 9 van de 10 keer niet in het hoofd van hun slachtoffer schieten (zelfs afrekeningen in het criminele milieu vinden zelden zo plaats als deze aanslag op PF). De romp is groter en als doelwit dus aantrekkelijker en schieten in het hoofd blijkt zelfs voor professionals een soort psychologische drempel op te leveren, zeker als men oog in oog met het slachtoffer staat. Ik denk niet in termen van complotten van links, ik denk eerder dat het boven de reikwijdte van de politiek is uitgegaan. Pim mocht gewoon niet.
Een grotere erkenning kon hij eigenlijk niet krijgen.

 

Pamela Hemelrijk, mei 2002