(Door Theo van Gogh)

Afgelopen Vrijdag opende de Telegraaf met een vette kop die schreeuwde dat Fortuyn afgeluisterd zou zijn door de AIVD, opvolger van de Binnenlandse Veiligheidsdienst. De krant baseerde zich op verschillende bronnen en gaf aldus een miljoen lezers de indruk dat zich onder Paars een Watergate heeft afgespeeld. Voor officieel afluisteren moeten vier ministers hun toestemming geven, dat zouden in dit geval geweest zijn één VVD'er en drie PVDA'ers.

Toen Klaas de Vries (PVDA) nog minister van Binnenlandse Zaken was en ondanks verzoeken van Dijkstal en de Goddelijke Kale zelf Fortuyn lijfwachten weigerde - "Wij kunnen niet willekeurig iedere particulier beschermen" -, had 'ie niet kunnen bevroeden de dag na zes Mei nog 'ns stamelend voor de camera's te zullen verschijnen: "De Heer Fortuyn zou ons waarschuwen als 'ie bedreigd werd..." Desgevraagd antwoordt De Vries op het Telegraaf-bericht: "Lariekoek..." En hij legt uit dat 't onzin is te veronderstellen dat 'democratische politici' afgeluisterd zouden worden. Goh! Tijdens de campagne was Fortuyn volgens De Vries' partijgenoot Melkert nog een Le Pen; zou zo'n Jean Marie uit naam van de Vrijheid, de Vooruitgang, het Progressieve Denken en de Lijdende Mensheid in het algemeen niet afgeluisterd mogen worden?

Fortuyn vertelde mij vaak genoeg: "We worden afgeluisterd", en dan voegde ik hem ietwat pesterig toe: "Wat valt er bij jou af te luisteren dan?" - ik geloofde de Geliefde Leider wat dit betreft niet blindelings -, maar dan nog... Vermoedelijk opent de Telegraaf - de hardste anti-Fortuyn-krant - niet zo stellig als een en ander niet akkoord bevonden is door een advocaat die tenminste één bron serieus neemt.

Naïef was wel de opsomming in de krant van de bewindslieden die hun mogelijke toestemming voor het afluisteren zouden hebben moeten geven. De haatcampagne jegens Fortuyn werd zeker namens Kok en de zijnen georkestreerd, maar dat betekent natuurlijk niet dat die schrijftafelmoordenaars zo onverstandig zijn hun
handtekening onder een opdracht te zetten. Wie Fortuyn wil afluisteren doet dat niet namens de minister-president maar in de vorm van een lauw routineonderzoek, uit te voeren door een onderknuppelig politiecorps. Mocht er iets mis gaan - een lastige persmuskiet bijvoorbeeld die verdenkingen publiceert; uitgesloten in Nederland overigens - dan wijst geen spoor in de richting van meneer De Vries, die iedere verdachtmaking verontwaardigd als 'lariekoek' van de hand kan wijzen.

De Vries is officieel kandidaat voor het lijsttrekkerschap van de PVDA. In een beschaafd land zou een politicus die over de volle breedte van de grootste krant van het land van zoiets infaams beschuldigd wordt, tenminste naar de rechter stappen met een verzoek om bronnen en feiten te openbaren teneinde zijn naam te zuiveren. Maar niets van dat al in Nederland. Als Zijne Excellentie zegt dat 't hier 'lariekoek' betreft, is er nu 'ns niemand die daar achterdochtig van wordt. Iets uitzoeken?
Liever 'lariekoek' citeren en haastig over tot de orde van de dag.

't Dolste maakt NRC-Handelsblad 't, dat Vrijdag noch Zaterdag ook maar een letter besteedde aan de kwestie. Je zou kunnen zeggen als je Folkert Jensma heet: "Wij staan achter De Vries. Laat dat merken aan de lezers." Maar niks, nacco, nacco, nada, geen interesse. Excellentie zegt "Lariekoek", dus besteden wij er verder geen aandacht aan.
Opeens duikt ook Jeltje van Nieuwenhoven weer op als kandidaat-aanvoerder voor de PVDA. Mijn eksteroog zweert dat haar hernieuwde kandidatuur wie weet vooral van doen heeft met het rapport Van den Haak, dat vlak voor de volgende verkiezingen uitkomt over de beveiliging, of liever gezegd het gebrek daaraan, van de grootste oppositieleider die het land gekend heeft.

Want stel je voor dat De Vries als door een Godswonder Wouter Bos (PVDA) zou verslaan... Enfin, ook Bos was staatsecretaris van het kabinet dat in iedere Paarse nachtmerrie aan de schandpaal genageld zou worden mocht de Telegraaf gelijk krijgen. Kay van de Linde was campagneleider van Leefbaar Nederland en de man die er als van zelfsprekend voor zorgde dat Fortuyn beschermd werd. Ik herinner me hem hierover nog 'ns gevraagd te hebben: "Denk jij niet te Amerikaans?"
Toen Fortuyn op bespottelijke gronden werd weggetrapt bij Leefbaar Nederland - overigens met instemming van dezelfde Kay - en de LPF van de grond trok, was er geen miljonair te vinden die 't nodig vond de man bescherming aan te bieden. Dat is wrang, maar voor wie de verhoudingen in Nederland kende voor de hetze tegen Fortuyn van start ging, niet helemaal onlogisch; moord was onvoorstelbaar. Onnozelaars die we waren.

Van de Linde noemt de Commissie Van der Haak een 'doofpotcommissie' en heeft zijn verklaring teruggetrokken. Hij noemt zichzelf 'bepaald geen vriend van de LPF', maar kreeg tijdens het verhoor het vorstelijke gevoel genaaid te worden waar 'ie bij zat, tijdens een operatie om alle-boven-ons-gestelden te dekken en van handen in onschuld te voorzien.
Van de Linde wijst erop dat één van de 'onafhankelijke', zogenaamd 'objectieve' commissieleden Rein Jan Hoekstra heet, lid van de Raad van State en oud-coördinator van de Inlichtingendiensten.
Wie ook weer?
In "Doemvlucht (de verzwegen geheimen van de Bijlmerramp)" van Pierre Heijboer staat op blz. 250 te lezen: "Rein Jan Hoekstra was immers de man die ten tijde van de Bijlmerramp secretaris-generaal was op het ministerie van Algemene Zaken en in die functie ook coördinator van alle Nederlandse veiligheids- en geheime diensten. Als er dus iemand was die boter op zijn hoofd had als het mogelijke geheime wapen - en andere transporten via Schiphol naar Israël betrof, dan was het Rein-Jan Hoekstra. Maar voor de regering was hij natuurlijk een uitgelezen man om zo'n onderzoekscommissie voor te zitten. Hij zou kunnen ingrijpen als de commissie te dicht in de buurt kwam van zaken die vanwege de betrekkingen met Israël geheim moesten blijven. De Tweede kamer was te naïef om deze connectie te zien." De vrachtbrieven van El Al zijn nooit gevonden, zoals ook de eindbevindingen van de Commissie Van der Haak allang vast staan; Klaas de Vries, Kok, Netelenbosch en Korthals, hen treft geen enkele blaam.
Right!

NRC-Handelsblad neemt niet de moeite het bericht in De Telegraaf aan zijn lezers te melden, althans tot op heden, nu ik dit stukje schrijf op Maandagmorgen, niet. NRC-Handelsblad laat liever de voormalige SS-vrijwilliger Henk Hofland wat loeien over de LPF en haar barbaren, da's wel zo veilig; de krant is immers spreekbuis van deftige Excellenties en niet geneigd tot enige achterdocht als zo'n De Vries 'lariekoek' in de mond neemt. Ik heb wel 'ns gehoord dat een vrije pers 'de Koningin de Aarde' mag worden genoemd, maar Nederlandse kranten als NRC-Handelsblad zijn vooral deftig sprekende lakeien die buigend voor autoriteiten proberen met hun tong de grond te raken. Folkert Jensma, mislukt stagéaire, zal voor het stilzwijgen geen cheque krijgen; maar vast wel een bemoedigend schouderklopje van meneer De Vries.
Je wordt er helemaal wee van.

In het veel gesmade Amerika namen twee journalisten de moeite een onbeduidende inbraak in het Watergate-gebouw uit te zoeken. Zulks zal in Nederland van de zich noemende 'kwaliteitspers' niet verwacht mogen worden. Want hier heerst de samenzwering van oorverdovende stilte.

Wilma de Rek schreef afgelopen Zaterdag op triomfantelijke toon over hoezeer de LPF en Fortuyn door bepaalde stukjesschrijvers gemist zullen worden. Daarbij noemde Mevrouw ook mijn persoon'tje en wat kan ik anders dan eerbiedig Ja knikken? Honderdduizenden, zo niet twee miljoen Fortuyn-aanhangers, zullen nooit meer gaan stemmen, want ook hun recht op informatie wordt dagelijks geknecht door kranten als de Volkskrant, die niet bereid blijken uit te zoeken wat uitgezocht moet worden. Vermoedelijk is Mevrouw De Rek te beperkt om het stuitende van haar lacherigheid te zien; zalig zijn de gansjes van geest.

Alleen De Telegraaf probeert nog wat.
Het land is diep gezonken.

Theo van Gogh
(Bron: www.theovangogh.nl)