Door Theo van Gogh
Tom de Graaff (D'66) las voor uit het dagboek van Anne Frank, om de mensen te waarschuwen dat de (toen nog) lijstaanvoerder van Leefbaar Nederland joden in de gaskamer wilde stoppen. Gerrit Zalm (VVD) noemde hem 'een gevaarlijk man'. Kok (PVDA) noemde hem iemand die 'groepen tegen elkaar opzet'. Enfin, wat zal er gisteravond opgelucht adem zijn gehaald door de heren en wat zal de champagne goed hebben gesmaakt. Het zoet van de overwinning - ook al omdat de gek van de aanslag Goddank geen Marokkaan was - redt vele carrières, bijvoorbeeld die van Melkert, die heus nog wel 'ns premier zal worden.
Zondag sprak ik de Goddelijke Kale nog uitvoerig, over de telefoon; hij was bang, zoals meestal, 'dat er iets gebeuren gaat'. Ik kende 'm als een schat van een man die ook wel 'ns overdreef, dus probeerde hem op andere gedachten te brengen. Er was een mol onder zijn Kamerkandidaten, die lekte naar de pers, bijvoorbeeld in het geval van de vermeende seksuele intimidatie van twee dames die op zijn lijst stonden. Ik legde hem uit dat die inmiddels ontmaskerde gevoed moest worden met verkeerde informatie, 'want een schandaal kan je nu niet hebben'.Ik hoorde 't mezelf zeggen; we moesten allebei lachen.
Zoals gezegd, ik vond 'm aardig. Nu alles voorbij is moet ik voortdurend denken aan die Zondag in Februari, toen een vraaggesprek met hem verschenen was in de Volkskrant en zo ongeveer de halve wereld over hem heen viel. Hij wilde stoppen: "Ik ben failliet en ik heb geen partij meer."
Hij wilde verklaren dat de Volkskrant hem verkeerd geciteerd had. Ik zei: "Als je dát doet, kijk ik je nooit meer aan. Je gaat vanavond op TV en je gaat als een koning, of toch tenminste als een prins." En ik beukte op hem in om door te gaan, 'dat ben je aan jezelf verplicht'. Had ik dat maar niet gedaan.
Die avond, bij Fons de Poel - die niet veel meer wist in te brengen dan "Wat bent U toch kinderachtig" - schitterde de Goddelijke Kale weer als vanouds. En hoezeer op radiostations ook werd omgeroepen dat 'Pim wil discrimineren', binnen een paar weken was zijn aanhang weer op peil, dat wil zeggen zo rond de dertig, vijfendertig zetels. Ik vond dat een bijzondere prestatie, vooral ook omdat de Nederlandse pers bleef aanschurken bij de Macht en alles deed om 'onze geliefde leider' zoals ik hem ironischerwijs noemde, te demoniseren. Wie voor de aardigheid het hoofdcommentaar van Maandagavond in NRC-Handelsblad las moet wel tot de conclusie zijn gekomen dat de diezelfde avond omgelegde politicus Goddank van ons is heen gegaan. Luister maar: "Straks staat Fortuyn als premier met een krans op de Dam, de man die de islam 'achterlijk' vindt en mensen uit Marokko en Turkije niet behorend bij 'de moderniteit'? Deze dagen symboliseren de heroprichting van het vrije Nederland dat we hier juist niet de ene cultuur beter vinden dan de andere. Dat we hier mensen gelijk behandelen in een open samenleving. Dat we ons hier de xenofoben en racisten van het lijf wensen te houden. Het is een grote schande dat we zestig jaar na dato een politicus in ons midden daaraan moeten herinneren."
Je gelooft je ogen niet als je zoiets leest. Misschien werd dit hoofdcommentaar geschreven door H.J.A. Hofland, de meneer die Pim 'een kwibus' noemde omdat 'ie zelf als zestienjarige werd afgewezen door de SS, toen 'ie zich als vrijwilliger aanmeldde: 'Te kort'. Misschien werd dit hoofdcommentaar geschreven door de grote denker Hubert Smeets, die knipperend ten onder ging afgelopen Vrijdag in "Duivels" tegenover dezelfde steen des aanstoots. Om maar 'ns te citeren, ''t Is een schande' dat een zich noemende kwaliteitscourant zulke domme, leugenachtige hoofdcommentaren schrijft, al begrijp ik best dat de spreekbuis van de gevestigde orde in z'n broek doet voor een man die verreweg de meeste aanhang in het land dreigde te krijgen.
Frènk van der Linden, Hubert Smeets, Marcel van Dam en noem ze maar op, ze hebben allemaal bijgedragen aan de hetze die Fortuyn uiteindelijk letterlijk vermoord heeft. Wat moet je met zulke fijne democraten? Ze zijn het spugen in hun gezicht niet waard en doen vooral denken aan antisemieten, echte bedoel ik dan. Met de moord op Fortuyn is de hoop op een minder afzichtelijke, van politiekcorrecte taboes doortrokken samenleving, vervlogen.
Ik zie niets in corrupte pygmeeën als Ferry Hoogendijk en zal zeker niet op de huidige lijst Fortuyn stemmen. De Nederlandse democratie is niet voor mensen die afwijkend denken; die worden vermoord na maandenlang ten onrechte van 'racisme' en ander fraais te zijn beticht. Daar zijn de door de belastingbetaler gesubsidieerde anti-Discriminatie-meldpunten voor, daar zijn de Officieren van Justitie voor die Fortuyn keer op keer voor de rechter wilden brengen, daartoe lenen zich de jongens en meisjes van de pers met hun zogenaamde 'geschoktheid', daarvoor zijn Barend & Van Dorp die hem wel 'ns zouden klein krijgen, zoals ze zelf vooraf aan hun eerste onderhoud met het Kwaad aankondigden, daarvoor is NRC-Handelsblad.
Ik geloof dat het enige eerbewijs dat je Fortuyn nog kunt brengen, is niet te gaan stemmen, nu niet en nooit meer. Hij zal nu de geschiedenis in gaan als opvolger van de gebroeders De Witt, die vierhonderd jaar geleden door het gepeupel werden gelyncht. We moeten de dames en heren moordenaars van nu feliciteren; 't is gelukt!
Dag Pim, aan jou heeft 't niet gelegen.
Theo van Gogh (Bron: www.theovangogh.nl)
