- U bevindt zich hier:
-
Home
- complot
De commissie stelt in haar rapport dat van echte dreigpost aan het adres van Pim Fortuyn geen sprake is geweest. Het omgekeerde is het geval. Talrijke en zeer grove dreigementen kwamen Fortuyn per post en per e-mail toe: “Als u in leven wilt blijven zou ik maar op uw uitspraken letten”. Iemand anders zweert Fortuyn ‘op korte tijd een kogel door zijn kop te schieten’. Maar voor de commissie kunnen dit soort brieven maar tot op zekere hoogte kunnen worden aangemerkt als “vorm van dreigpost.” Op 12 januari 2002, drie maanden voor de moord op Pim Fortuyn, onderschepte het Escapeteam van de politie IJsselland bovendien een telefoongesprek tussen twee dierenactivisten. De inhoud van dit gesprek is schokkend. In de afgetapte conversatie zegt een activist: “Fortuyn moet dood”. Getraind in het neutraliseren van dit soort statements zegt zijn gesprekspartner vervolgens: “Jongen, oppassen! Monddood bedoel je !”. Deze feiten schreeuwen om verder onderzoek, want ligt hier een direct verband met de latere moordenaar van Fortuyn? De commissie vindt het onnodig om de zaak nader uit te zoeken.
Ook het mogelijke afluisteren van Fortuyn is gebrekkig onderzocht. De commissie concludeert dat telefoontaps alleen na ministeriële goedkeuring geplaatst kunnen worden. Dus geen goedkeuring: geen taps. Maar sinds de geruchtmakende Margarita-zaak weet iedereen in Nederland dat ministeriële toestemming niet noodzakelijk is voor het handelen van de BVD. Dat Fortuyn wel degelijk kan zijn afgeluisterd, mag blijken uit een opmerking van minister De Vries in Buitenhof na de aanslagen van 11 september 2001 waarin De Vries vertelde dat de BVD ‘scherp zal letten op personen die de vrede willen verstoren en een koude oorlog tegen de islam willen voeren’. Op dat moment was er maar één persoon op wie deze opmerking zou kunnen slaan: professor Pim Fortuyn die in augustus publiekelijk de koude oorlog had verklaard aan de islam.
Van zijn kant voelt Pim Fortuyn zich al in november van 2001 ernstig bedreigd en maakt daarvan publiekelijk melding. In Panorama zegt hij op 7 november: “Door mijn stellingname over de islam moet ik vrezen voor goed en leven. Maar mij bescherming bieden is er niet bij ”. Zowel na het taartincident in Nieuwspoort als in het TV-programma Jensen enkele weken daarna, smeekt hij om beveiliging en stelt hij de haatzaaiers persoonlijk aansprakelijk voor het geval hem iets overkomt. Fortuyn doet in het bijzijn van advocaat Oscar Hammerstein op 5 april 2002 aangifte bij de politie Haaglanden tegen de taartgooiers en zegt zeker te zijn dat hij ‘vandaag of morgen wordt vermoord’. Conclusie van de commissie: er valt niet meer uit te maken wat er precies is gezegd. In het Torentje waarschuwde VVD-leider Dijkstal premier Kok al in november 2001 dat Fortuyn mogelijk gevaar liep. Kok deed niets, maar nergens in het rapport wordt de rol van de oud-premier hierover bekritiseerd.
Waarom werden diverse sleutelfiguren rond Fortuyn niet door de commissie verhoord? Feijenoord-voorzitter Jorien van den Herik die op 6 mei nog een uur lang met Fortuyn sprak over diens veiligheid en Pim’s secretaresse, Baukje Schuling, die veel informatie vanuit het LPF-hoofdkwartier had kunnen verstrekken, werden beide niet uitgenodigd. Maar ook mevrouw Lang van de BBC had gehoord moeten worden. Zij heeft uit de mond van Pim Fortuyn zelf opgetekend, dat hij Wim Kok om beveiliging had gevraagd maar dat daar geen geld voor was. Is dit verhaal waar? Het is niet door de commissie nagetrokken en we zullen het dus nooit weten. Ook de BVD-er die speciaal verantwoordelijk was voor het maken van de gevraagde dreigingsanalyse is niet door de commissie in persoon gehoord doordat hij zich 5 maanden lang ‘ziek’ meldde.
Ronduit stuitend is de eindconclusie van de commissie dat de moord op Fortuyn niet voorkomen had kunnen worden. Nota bene moordenaar Volkert van der G. heeft tegenover de rechter-commissaris verklaard dat hij in geval van persoonsbeveiliging de moord op Pim Fortuyn in het Mediapark niet zou hebben gepleegd. Trouwens, oud-president Ronald Reagan en de Paus overleefden in de vroege jaren ’80 beide een aanslag op hun leven dankzij oplettende persoonsbeveiligers.
Kortom, de commissie Van den Haak heeft de Tweede Kamer niet het rapport met onbetwistbare conclusies gegeven wat De Vries en Kok de Kamer hadden toegezegd. In het geheel onzorgvuldig en op meerdere punten onwaar, heeft het rapport meer weg van een doofpot dan van een gedegen onderzoek. Aanvullend onderzoek is derhalve noodzakelijk om recht te doen aan de waarheid en aan Pim Fortuyn, maar ook om recht te doen aan de controlerende taak van de Tweede Kamer.
Joost Eerdmans
Lid van de Tweede Kamer voor de Lijst Pim Fortuyn
(Door Pamela Hemelrijk)
Pamela Hemelrijk, columniste, schreef in mei, vlak na de aanslag het volgende in één van haar columns:
"OK Watson, laten we de zaak professioneel aanpakken. Wat is de eerste vraag die een beetje detective zich stelt? Wie heeft er belang bij? Ik weet er wel een paar: de landmacht, de luchtmacht, 250.000 ambtenaren, 15 ministers, 14 staatssecretarissen, 150 kamerleden, 99 gedeputeerden, 759 statenleden, 31 Europarlementariërs, 12 commissarissen der koningin, 496 burgemeesters. Het ligt er zelfs duimendik bovenop uit welke hoek de wind waait, dat je hier niet eens een spannende "whodunnit" van kunt maken."
Nu gaan we naar de dader kijken. Heb je die foto's van zijn arrestatie gezien? Een skinhead met een zwart lederen bomberjack. Ik heb in mijn leven veel milieu-activisten gezien, maar nog nooit eentje met gemillimeteerd haar. Milieu-activisten zijn per definitie langharig en dragen per definitie zelfgehaakte truien. Deze man had meer weg van Bruce willes."
"Dan moet onze vriend Volkert van der Graaf dus een goede bekende zijn van de BVD! Of hij is natuurlijk zelf BVD infiltrant in de milieubeweging. Het zou voor de overheid meteen twee vliegen in één klap zijn: Fortuyn uit de weg geruimd en de milieubeweging in een kwaad daglicht. Dát komt goed uit, als je elk jaar Schiphol verder wilt uitbreiden en het groene hart wilt volbouwen met kantoorruimte."
"Enfin, eenmaal gepakt gaat de verdachte natuurlijk eerst naar een psychiatrische observatiekliniek, vervolgens wordt hij - achter gesloten deuren, als het effe kan - veroordeeld tot tbs, en een half jaar later kan hij dan, op advies van de psychiater, in alle stilte worden losgelaten, waarna hij in Uruguay een nieuw leven kan beginnen. Het zou natuurlijk nog beter uitkomen als hij zich van het leven zou beroven."
"Zo niet, dan is misschien een terminale kankerpatient à la Jack Ruby bereid Volkert te liquideren tijdens zijn transport naar de rechtbank."
(Bron: Pamela Hemelrijk, "Wie heeft er belang bij, Watson?")
(Door Theo van Gogh)
Afgelopen Vrijdag opende de Telegraaf met een vette kop die schreeuwde dat Fortuyn afgeluisterd zou zijn door de AIVD, opvolger van de Binnenlandse Veiligheidsdienst. De krant baseerde zich op verschillende bronnen en gaf aldus een miljoen lezers de indruk dat zich onder Paars een Watergate heeft afgespeeld. Voor officieel afluisteren moeten vier ministers hun toestemming geven, dat zouden in dit geval geweest zijn één VVD'er en drie PVDA'ers.
Toen Klaas de Vries (PVDA) nog minister van Binnenlandse Zaken was en ondanks verzoeken van Dijkstal en de Goddelijke Kale zelf Fortuyn lijfwachten weigerde - "Wij kunnen niet willekeurig iedere particulier beschermen" -, had 'ie niet kunnen bevroeden de dag na zes Mei nog 'ns stamelend voor de camera's te zullen verschijnen: "De Heer Fortuyn zou ons waarschuwen als 'ie bedreigd werd..." Desgevraagd antwoordt De Vries op het Telegraaf-bericht: "Lariekoek..." En hij legt uit dat 't onzin is te veronderstellen dat 'democratische politici' afgeluisterd zouden worden. Goh! Tijdens de campagne was Fortuyn volgens De Vries' partijgenoot Melkert nog een Le Pen; zou zo'n Jean Marie uit naam van de Vrijheid, de Vooruitgang, het Progressieve Denken en de Lijdende Mensheid in het algemeen niet afgeluisterd mogen worden?
Fortuyn vertelde mij vaak genoeg: "We worden afgeluisterd", en dan voegde ik hem ietwat pesterig toe: "Wat valt er bij jou af te luisteren dan?" - ik geloofde de Geliefde Leider wat dit betreft niet blindelings -, maar dan nog... Vermoedelijk opent de Telegraaf - de hardste anti-Fortuyn-krant - niet zo stellig als een en ander niet akkoord bevonden is door een advocaat die tenminste één bron serieus neemt.
Naïef was wel de opsomming in de krant van de bewindslieden die hun mogelijke toestemming voor het afluisteren zouden hebben moeten geven. De haatcampagne jegens Fortuyn werd zeker namens Kok en de zijnen georkestreerd, maar dat betekent natuurlijk niet dat die schrijftafelmoordenaars zo onverstandig zijn hun
handtekening onder een opdracht te zetten. Wie Fortuyn wil afluisteren doet dat niet namens de minister-president maar in de vorm van een lauw routineonderzoek, uit te voeren door een onderknuppelig politiecorps. Mocht er iets mis gaan - een lastige persmuskiet bijvoorbeeld die verdenkingen publiceert; uitgesloten in Nederland overigens - dan wijst geen spoor in de richting van meneer De Vries, die iedere verdachtmaking verontwaardigd als 'lariekoek' van de hand kan wijzen.
De Vries is officieel kandidaat voor het lijsttrekkerschap van de PVDA. In een beschaafd land zou een politicus die over de volle breedte van de grootste krant van het land van zoiets infaams beschuldigd wordt, tenminste naar de rechter stappen met een verzoek om bronnen en feiten te openbaren teneinde zijn naam te zuiveren. Maar niets van dat al in Nederland. Als Zijne Excellentie zegt dat 't hier 'lariekoek' betreft, is er nu 'ns niemand die daar achterdochtig van wordt. Iets uitzoeken?
Liever 'lariekoek' citeren en haastig over tot de orde van de dag.
't Dolste maakt NRC-Handelsblad 't, dat Vrijdag noch Zaterdag ook maar een letter besteedde aan de kwestie. Je zou kunnen zeggen als je Folkert Jensma heet: "Wij staan achter De Vries. Laat dat merken aan de lezers." Maar niks, nacco, nacco, nada, geen interesse. Excellentie zegt "Lariekoek", dus besteden wij er verder geen aandacht aan.
Opeens duikt ook Jeltje van Nieuwenhoven weer op als kandidaat-aanvoerder voor de PVDA. Mijn eksteroog zweert dat haar hernieuwde kandidatuur wie weet vooral van doen heeft met het rapport Van den Haak, dat vlak voor de volgende verkiezingen uitkomt over de beveiliging, of liever gezegd het gebrek daaraan, van de grootste oppositieleider die het land gekend heeft.
Want stel je voor dat De Vries als door een Godswonder Wouter Bos (PVDA) zou verslaan... Enfin, ook Bos was staatsecretaris van het kabinet dat in iedere Paarse nachtmerrie aan de schandpaal genageld zou worden mocht de Telegraaf gelijk krijgen. Kay van de Linde was campagneleider van Leefbaar Nederland en de man die er als van zelfsprekend voor zorgde dat Fortuyn beschermd werd. Ik herinner me hem hierover nog 'ns gevraagd te hebben: "Denk jij niet te Amerikaans?"
Toen Fortuyn op bespottelijke gronden werd weggetrapt bij Leefbaar Nederland - overigens met instemming van dezelfde Kay - en de LPF van de grond trok, was er geen miljonair te vinden die 't nodig vond de man bescherming aan te bieden. Dat is wrang, maar voor wie de verhoudingen in Nederland kende voor de hetze tegen Fortuyn van start ging, niet helemaal onlogisch; moord was onvoorstelbaar. Onnozelaars die we waren.
Van de Linde noemt de Commissie Van der Haak een 'doofpotcommissie' en heeft zijn verklaring teruggetrokken. Hij noemt zichzelf 'bepaald geen vriend van de LPF', maar kreeg tijdens het verhoor het vorstelijke gevoel genaaid te worden waar 'ie bij zat, tijdens een operatie om alle-boven-ons-gestelden te dekken en van handen in onschuld te voorzien.
Van de Linde wijst erop dat één van de 'onafhankelijke', zogenaamd 'objectieve' commissieleden Rein Jan Hoekstra heet, lid van de Raad van State en oud-coördinator van de Inlichtingendiensten.
Wie ook weer?
In "Doemvlucht (de verzwegen geheimen van de Bijlmerramp)" van Pierre Heijboer staat op blz. 250 te lezen: "Rein Jan Hoekstra was immers de man die ten tijde van de Bijlmerramp secretaris-generaal was op het ministerie van Algemene Zaken en in die functie ook coördinator van alle Nederlandse veiligheids- en geheime diensten. Als er dus iemand was die boter op zijn hoofd had als het mogelijke geheime wapen - en andere transporten via Schiphol naar Israël betrof, dan was het Rein-Jan Hoekstra. Maar voor de regering was hij natuurlijk een uitgelezen man om zo'n onderzoekscommissie voor te zitten. Hij zou kunnen ingrijpen als de commissie te dicht in de buurt kwam van zaken die vanwege de betrekkingen met Israël geheim moesten blijven. De Tweede kamer was te naïef om deze connectie te zien." De vrachtbrieven van El Al zijn nooit gevonden, zoals ook de eindbevindingen van de Commissie Van der Haak allang vast staan; Klaas de Vries, Kok, Netelenbosch en Korthals, hen treft geen enkele blaam.
Right!
NRC-Handelsblad neemt niet de moeite het bericht in De Telegraaf aan zijn lezers te melden, althans tot op heden, nu ik dit stukje schrijf op Maandagmorgen, niet. NRC-Handelsblad laat liever de voormalige SS-vrijwilliger Henk Hofland wat loeien over de LPF en haar barbaren, da's wel zo veilig; de krant is immers spreekbuis van deftige Excellenties en niet geneigd tot enige achterdocht als zo'n De Vries 'lariekoek' in de mond neemt. Ik heb wel 'ns gehoord dat een vrije pers 'de Koningin de Aarde' mag worden genoemd, maar Nederlandse kranten als NRC-Handelsblad zijn vooral deftig sprekende lakeien die buigend voor autoriteiten proberen met hun tong de grond te raken. Folkert Jensma, mislukt stagéaire, zal voor het stilzwijgen geen cheque krijgen; maar vast wel een bemoedigend schouderklopje van meneer De Vries.
Je wordt er helemaal wee van.
In het veel gesmade Amerika namen twee journalisten de moeite een onbeduidende inbraak in het Watergate-gebouw uit te zoeken. Zulks zal in Nederland van de zich noemende 'kwaliteitspers' niet verwacht mogen worden. Want hier heerst de samenzwering van oorverdovende stilte.
Wilma de Rek schreef afgelopen Zaterdag op triomfantelijke toon over hoezeer de LPF en Fortuyn door bepaalde stukjesschrijvers gemist zullen worden. Daarbij noemde Mevrouw ook mijn persoon'tje en wat kan ik anders dan eerbiedig Ja knikken? Honderdduizenden, zo niet twee miljoen Fortuyn-aanhangers, zullen nooit meer gaan stemmen, want ook hun recht op informatie wordt dagelijks geknecht door kranten als de Volkskrant, die niet bereid blijken uit te zoeken wat uitgezocht moet worden. Vermoedelijk is Mevrouw De Rek te beperkt om het stuitende van haar lacherigheid te zien; zalig zijn de gansjes van geest.
Alleen De Telegraaf probeert nog wat.
Het land is diep gezonken.
Theo van Gogh
(Bron: www.theovangogh.nl)
(Door Pamela Hemelrijk)
Het regent thans weer columns en bespiegelingen over de moord op Fortuyn, en wat me aan die betweters opvalt, dat is dat ze niet alleen ons, maar ook zichzelf een rad voor ogen proberen te draaien. Want allemaal blijven ze die aanslag, tegen beter weten in, beschouwen als iets wat zomaar uit de lucht is komen vallen; als een betreurenswaardig gevolg van de toenemende geweldsspiraal in deze maatschappij, die steeds meer haar toevlucht neemt tot zinloos geweld. En allemaal laten die commentaren de belangrijkste factor krampachtig buiten beschouwing: namelijk de onvervalste lynch-atmosfeer die moedwillig rond Pim Fortuyn was gecreëerd door The Powers That Be.
Want laten we elkaar geen mietje noemen: nimmer, in the history of human conflict, hebben de media en de machthebbers in dit land zich zo eendrachtig uitgesloofd om gans een volk op te hitsen tegen één man. Eentje die nog nooit een vlieg had kwaadgedaan nota bene. Maar dát heeft er niks mee te maken gehad, volgens al die wichtigmachers. Zouden die wichtigmachers ook in volle ernst geloven dat de Kristallnacht een spontane oprisping van Duitse volkswoede is geweest, die geen enkel verband hield met de rabiate anti-joodse propaganda die de burgerij dag en nacht door Goebbles kreeg toegediend? (Kom, laat ik ook de Tweede Wereldoorlog er eens bijslepen. Wat Thom de Graaf en Job Frieszo mogen, mag ik ook. Bovendien vind ik deze vergelijking verdedigbaar; veel meer in elk geval dan hun stupide gezwaai met het dagboek van Anne Frank.)
Ook John Jansen van Galen beschouwt de moord, blijkens zijn column van afgelopen woensdag, hoofdzakelijk als een signaal dat thans het jachtseizoen op alle politici is geopend. Zodat thans (door Fortuyn zijn schuld eigenlijk!) alle politici genoodzaakt zijn zich lijfwachten aan te schaffen, en alle openbare gebouwen als Ford Knox beveiligd moeten worden. En dat we die weg toch zeker ook niet op willen met z'n allen, want we willen toch zeker niet in een politiestaat leven? En dat we dus misschien de occasional moord op het Binnenhof maar voor lief moeten nemen? Omdat het alternatief immers vele malen erger is? Die Jansen van Galen toch. Alsof de moord op Fortuyn vooral te wijten is aan de tekortschietende security in het algemeen. Alsof je moorden als deze alleen kunt voorkomen door het ganse land vol te pleppen met kluisdeuren en elektronische controlepoortjes. Nee van Galen, mafkees, dat snap ik ook wel, dat dát geen oplossing is, en die wordt ook door geen zinnig mens bepleit.
Maar ik weet dan ook een veel betere manier om moorden als deze te voorkomen: als de autoriteiten zich nou eens onthielden van vileine stemmingmakerij tegen eenlingen? Dat zou volgens mij al een slok op een borrel schelen. Want als er niet zo'n hetze tegen hem ontketend was, dan had Fortuyn nu nog geleefd. Dat staat als een paal boven water.
Pim Fortuyn is niet uit de weg geruimd omdat de bewaking het Mediapark niet deugde; hij is uit de weg geruimd omdat hij, zoals Kok ons onophoudelijk op de tv verzekerde, een gevaar voor de samenleving was.
En zal ik u eens wat zeggen? Dat wás hij ook. Nóu en óf hij een gevaar was, meneer Kok, en vooral voor u en de uwen! Voor dát deel van de samenleving. kortom, dat de touwtjes in handen had, en niet van plan was die af te staan aan de eerste de beste relnicht. Nooit is ons polderkartel zo in zijn voortbestaan bedreigd geweest als door Fortuyn. Die kliek had het meest van hem te vrezen, en die kliek blijft dus op mijn lijstje met stip de hoofdverdachte. Want een goeie detective kijkt altijd eerst naar het motief. En die kliek had een kanjer van een motief, waarbij alle andere denkbare motieven volkomen in het niet zinken.
Die politieke old-timers die nu om het hardst roepen dat ze ook lijfwachten nodig hebben, die lopen volgens mij geen spat risico, want hun positie is volstrekt onvergelijkbaar met die van Fortuyn. Niemand heeft er belang bij hen uit de weg te ruimen, want niemand schiet daar iets mee op. Waarom zou je, als rechts-extremist, in godsnaam Melkert liquideren? Je krijgt er gewoon Wouter Bos voor in de plaats! Díe machine dendert wel door, ook zonder Kok en Melkert. Maar Fortuyn was een one-man band, die met één welgemikt schot voorgoed onschadelijk gemaakt kon worden. Geen wonder dat ze een wandelende schietschijf van hem hebben gemaakt. Nee, het enige wat die polderpolitici met Fortuyn gemeen hebben is hun beroep. Maar als morgen Peter R. de Vries wordt vermoord, ga ik dan ook 24-uurs bewaking vragen, omdat ik toevallig ook journalist ben? Nou dan.
Pamela Hemelrijk
(Door Dick Berts, journalist)
Het onbehagen in de politiek neemt toe. Doofpotten en corruptie-schandalen beheersen in heel Europa de voorpagina's. Maar er is vooral behoefte aan rechtstreekse informatie, zonder bemiddeling van de klassieke media. Internet voorziet daarin. De Databank noteert deze dagen records in bezoekersaantallen. De gedachte aan een politieke samenzwering tegen Pim Fortuyn is officieel taboe. Toch zijn daar aanwijzingen voor, aldus Dick Berts. Het typisch Nederlandse idee dat iedereen die een samenzwering vermoedt, zelf een beetje gek is, werkt stille samenspanning bij de autoriteiten in de kaart (Theo van Gogh).
Op dinsdag 14 mei 2002 zei Frits Wester in het RTL4 Nieuws het volgende over de Commissie van der Haak, die het gebrek aan beveiliging van Pim Fortuyn aan het onderzoeken is: "In de marge van hun onderzoek zullen ze ook proberen een aantal complottheorieën uit te sluiten". Niet onderzoeken, maar uitsluiten dus, als vooropgezet doel. Demissionair minister van Binnenlandse Zaken Klaas De Vries liet eerder weten, dat bij zijn ministerie, de BVD en de Rotterdamse politie 'geen concrete dreiging' bekend was geweest. Een kind kan begrijpen dat dit een leugen van de allergrofste soort is. Alleen al door het feit dat Fortuyn eerder twee taarten gemaakt van stront, pies en braaksel in zijn gezicht had gekregen. Maar Klaas De Vries beheerst de kunst van het liegen tot in de puntjes. Dankzij zijn virtuositeit op dit gebied kon Klaas vaak de Tweede Kamer zand in de ogen strooien. Daarover later meer op deze pagina.
Ik ben in het bezit van een klein boekje dat met gemak door de heer De Vries geschreven zou kunnen zijn. Het draagt de curieuze titel "De kunst van het liegen" en is gedrukt voor de Britse Voorlichtingsdienst door de Landsdrukkerij te Londen in 1944. Het boekje beschrijft de prestaties van een groot Duits aartsleugenaar uit deze periode. "Er is in de grove leugen altijd iets geloofwaardigs gelegen, omdat de grote massa in een land in haar primitieve eenvoud van geest eerder het slachtoffer van een grote dan van een kleine leugen wordt, aangezien zij zichzelf aan leugens om kleinigheden schuldig maakt, maar zich ervoor zou schamen leugens op grote schaal te debiteren. Het zou nimmer bij haar opkomen enorme onwaarheden te vertellen en zij zou niet willen geloven, dat anderen de brutaliteit zouden hebben de waarheid op zo onbeschaamde wijze te verdraaien", was getekend, A. Hitler.
Het falen -als het niet erger is- van Klaas De Vries met betrekking tot de beveiliging van Fortuyn is dermate evident, dat een ieder die zitting neemt in een commissie die moet onderzoeken of de minister al dan niet iets te verwijten valt, daardoor al bewijst dat hij niet integer kan zijn. Als Nederland nog een rechtsstaat zou zijn geweest, dan was het onderzoek naar de schandalige tekortkomingen in de beveiliging van Fortuyn ogenblikkelijk in handen gegeven van het openbaar ministerie, om te bezien of de minister van Binnenlandse Zaken of anderen dood door schuld ten laste zou kunnen worden gelegd.
Ook het feit dat een van de grootste bestuurlijke criminelen van Nederland, mr. R. J. Hoekstra, in de commissie van der Haak zit, bewijst dat hier een schandelijke afdekoperatie wordt uitgevoerd. Hoekstra is namelijk meerde malen door de Tweede Kamer op de vingers getikt, omdat hij archiefmateriaal over de Inlichtingendienst Buitenland en over vuile zaakjes van Lubbers en Kok bewust en volstrekt illegaal door de papiervernietiger heeft gehaald. Hoekstra werd ook door Kok van stal gehaald, om middels een onderzoek à la Van Kemenade de parlementaire enquête Bijlmermeer te voorkomen. Tijdens deze enquête viel Hoekstra als een aartsleugenaar door de mand. Helaas past het geheugen van de vaderlandse pers in een halve speldenkop. Of zou het feit dat er geen kritiek komt op de benoeming van Hoekstra iets te maken hebben met het feit dat dit oliemannetje van Kok lid is van het curatorium van het perscentrum Nieuwspoort in Den Haag? Tijdens de parlementaire enquête Bijlmermeer spraken kroongetuigen elkaar op kardinale punten onder ede tegen. Maar niemand werd aangeklaagd wegens meineed. Daarmee werd ook het zwaarste middel tot waarheidsvinding binnen ons politieke bestel een farce. Om maar heel eerlijk tegen u te zijn, ik geef geen cent meer voor deze zogenaamde democratie. Het is gewoon wachten op de grote klap.
Behalve de verkankering van wat eens een rechtsstaat was, is er nog een oorzaak waardoor de waarheid rondom de moord op Fortuyn wel nooit boven water zal komen, namelijk het feit dat mensen kuddedieren zijn. Hun neuzen staan vrijwel altijd in dezelfde richting. Slechts weinigen hebben de moed om op hun eigen kompas te varen. Wie in dit land ook maar suggereert dat achter de moord op Fortuyn wel eens een politiek complot zou kunnen zitten, wordt keihard uitgelachen en tot complotgek bestempeld. De wijd verbreide opvatting dat complotten in dit land gewoon niet voor komen, vormt nu juist de perfecte voedingsbodem voor samenzweringen, omdat ieder correctiemechanisme daardoor per definitie wordt uitgesloten. Analoog daaraan vormde onze collectieve overtuiging dat politieke moorden in Nederland niet voor komen, de perfecte omstandigheden om er een te plegen.
Rondom de moord op Fortuyn hebben zich merkwaardige zaken voorgedaan -ook daarover later meer- die wijzen op meerdere betrokkenen. Toch wist justitie zo ongeveer een uur na de moord al te melden, dat Volkert van der G. in zijn eentje opereerde. Als geen ander besef ik, dat complottheorieën bij politieke moorden altijd de kop zullen opsteken, ook als de moordenaar inderdaad een solistisch opererende gek was. Maar dat ontslaat ons niet van de plicht om met een open mind en in volstrekte onafhankelijkheid zo goed mogelijk te onderzoeken wat er nu echt gebeurd is. Maar een dergelijke geestelijke instelling ligt boven polderniveau en lokt een vernietigende reactie uit van alles dat kan afbreken in deze lage landen. Ook in de groep van vijftig rechercheurs die de moord op Pim Fortuyn onderzoeken, zal hetzelfde dodelijke mechanisme zijn werk doen.
Bijgaand treft u het artikel van Henk Rijkers uit het Katholiek Nieuwsblad van 24 mei 2002. Wat mij betreft verdient Henk de Pulitzer prijs voor zijn stuk. Niet zozeer voor de inhoud, maar voor zijn open mind, zijn moed en zijn liefde voor de waarheid. Helaas is KN niet meer in de kiosk te verkrijgen. Dat is doodzonde, want ze is samen met deze site zo ongeveer het enige nog echt onafhankelijke medium in dit land. Via www.katholieknieuwsblad.nl kunt u een abonnement nemen. Ik roep de lezers van deze site op om dat te doen. Ook als u geen katholiek bent en zelfs als u pertinent geen katholiek zou willen zijn. Met deze oproep dien ik geen enkel commercieel doel, maar probeer ik alleen nog iets te redden van de persvrijheid in dit land.
Dick Berts.
journalist (Bron: www.theovangogh.nl)
